Εάν αυτός ο λαός δεν αξίζει το <νόμπελ ειρήνης> τότε ποιος;

Οι προσφυγικές ορδές που κυνηγημένες, ταλαιπωρημένες, ματωμένες συρρέουν στα ελληνικά νησιά (όσοι είναι οι τυχεροί, υπάρχουν και οι πνιγμένοι), είναι έργο υπανθρώπων είτε αυτοί είναι οι ισχυροί της Γής που διαφεντεύουν τις τύχες των λαών είτε είναι οι  δουλέμποροι,  τα κίνητρα είναι τα ίδια <μια χούφτα δολάρια>!!! Υπάρχει όμως και η ανθρώπινη πλευρά εκεί στα ασήμαντα νησιά του πολύπαθου Αιγαίου, είναι η πύλες της Ευρώπης, το θυμούνται οι ισχυροί και οι βολεμένοι της Ευρώπης μόνον όταν πνιγμένοι στην αλαζονεία ψάχνουν για <υποτελείς> να τους φορτώσουν τις ευθύνες τους και να τους κουνήσουν το δάχτυλο!!! Ξεχνούν οι δυστυχείς ότι σ’ αυτά τα ταλαίπωρα νησιά υπάρχει ακόμη η ανθρωπιά, υπάρχει η αγάπη για τον συνάνθρωπο ανεξάρτητα από χρώμα, εθνικότητα, θρήσκευμα, εκεί που ένας λοχίας βούτηξε στα παγωμένα νερά και έσωσε 25 πρόσφυγες – ναυαγούς, εγκύους γυναίκες και παιδιά, εκεί που η γερόντισσα ταγμένη στην προσφορά, πήρε στον κόρφο της το προσφυγόπουλο για να το στεγνώσει και να το ζεστάνει, εκεί όπου ο φούρναρης του χωριού δουλεύει τις νύχτες, ψήνει ψωμί και το διανέμει στους πρόσφυγες, εκεί που χιλιάδες παρόμοιες ιστορίες γράφονται με αίμα και πόνο καθημερινά. Ο Έλληνας δίνει από το υστέρημα του, η αλληλεγγύη για τον Έλληνα είναι παράδοση, ιστορία, πίστη, θρησκεία!!! Εάν αυτός ο λαός δεν αξίζει το <νόμπελ ειρήνης> τότε ποιος;